خلاصه ای از دوران کودکی امام حسین(ع)
امام حسين عليه السلام ، ثمره ی پيوند حضرت على عليه السلام و حضرت فاطمه عليهاالسلام ، دختر پيامبراعظم صلى الله عليه و آله بود.
او شش سال از دوران کودکى خود را در زمان جد بزرگوارش رسول اللّه ص سپرى کرد و نزد جدش تربيت يافت. او بسيار بخشنده، با گذشت، مهربان و شجاع بود.
پيامبر زمانى که امام حسين و امام حسن (ع)، هفت سال بيشتر نداشتند، فرمود: «اينها سرور جوانان بهشتند».
روح لطيف او رحلت پيامبر و بعد از آن، شهادت جان گداز مادر و خانه نشينى پدر و غصب فدک و... را ديده بود.
در اين دوران، امام حسين عليه السلام هميشه در کنار پدر بود و در جنگ ها شرکت مى کرد.
در واقعه ی حکميت جنگ نهروان و پس از جنگ صفين نيز همه جا در کنار پدر بود و آن همه بى وفايى ها ی مردم را نسبت به پدر بزرگوار خود از نزديک مى ديد، با سختی آن مشکلات را تحمل مى کرد.
همه او را به عظمت و بزرگى مى شناختند. شجاعت او زبانزد عام و خاص بود. همه براى او احترام قائل بودند و در مقابل او تعظيم و تجليل مى کردند».
پس از شهادت اميرالمؤمنين على (ع) : دوره غربت اهل بيت عليهم السلام
امام حسين (ع) پس از شهادت امام على (ع) در کنار برادرش، امام حسن (ع) ، رهبر و پيشواى آن زمان بود و هنگام حرکت نيروهاى امام مجتبى (ع) به سمت شام، همراه آن حضرت در صحنه نظامى و پيشروى به سوى سپاه شام حضور داشت.
هنگامى که معاويه، به امام حسن (ع) پيشنهاد صلح کرد، امام حسن (ع) ، او و عبداللّه بن جعفر را فراخواند و درباره اين پيشنهاد با آن دو به گفت وگو پرداخت و بالاخره پس از ترک جنگ و بستن پيمان صلح، همراه برادرش به شهر مدينه بازگشت و همان جا اقامت گزيد.
امام حسين عليه السلام در زمان معاويه و آن شرايط خفقان بار که کسى جرأت اعتراض نداشت، در برابر معاويه ی ظالم به مبارزه و مخالفت برخاست. نامه هاى متعددى بين او و معاويه رد و بدل شد که نشانه موضع گيرى سخت و انقلابى امام حسين (ع) در برابر معاويه است.
معاويه به دنبال فعاليت هاى دامنه دار خود به منظور تثبيت ولى عهدى يزيد، به مدينه سفر کرد تا از مردم به ويژه شخصيت هاى بزرگ اين شهر که در رأس آنان امام حسين (ع) قرار داشت، بيعت بگيرد، ولى امام پاسخ کوبنده اى به او داد که همين پاسخ، سرآغاز مخالفت امام با يزيد شد.
موضوعات علمی ، آموزشی